تشویق فرزندتان به اینکه بهترین باشد کار خوبی است، به شرطی که به او دیدگاهی بدهید و این کار را در حد اعتدال انجام دهید. دکتر لوتار می‌گوید مقدار مشخصی از اضطراب خوب است (و برای مثال می‌تواند به بچه‌ها کمک کند تا امتحان را خوب انجام دهند)، اما بیش از حد آن می‌تواند فلج‌کننده باشد. دکتر لوتار می‌گوید گفتن به بچه‌ها که فقط برنده شدن مهم است، "خیلی چیز خوبی است، با عواقب ترسناک".

اگر به فرزندتان بگویید تا زمانی که تمام تلاش خود را بکند خوشحال خواهید بود، اما وقتی برنده نشدند از او انتقاد کنید یا وقتی در هر کلاس نمره A+ کسب نکردند از او انتقاد کنید: به یاد داشته باشید که رفتارها اغلب می‌توانند حرف بزنند. بلندتر از کلمات، به خصوص وقتی صحبت از درک بچه ها می شود.

همانطور که تحقیقات دکتر لوتار به وضوح نشان می دهد، نگرش های برنده به هر قیمتی در درازمدت نتیجه معکوس می دهند. با فرزندان خود در مورد اهمیت داشتن صداقت، احترام گذاشتن و نشان دادن رفتارهای خوب صحبت کنید. بحث کنید که چرا نامهربانی، پشت خنجر زدن به دیگران، یا خودخواه یا لوس بودن می تواند به روابط آسیب برساند. به آنها یادآوری کنید که دوستان و خانواده به اندازه دستاوردها و جوایز مهم هستند (اگر نه بیشتر)

یک راه مطمئن برای کاهش عزت نفس بچه ها این است که به کاستی های آنها اشاره کنید و روی کارهای اشتباه آنها تمرکز کنید. در عوض، به فرزندان خود کمک کنید تا راه‌هایی برای حل مشکلات بیابند و به آنها بگویید که به تلاش‌های آنها افتخار می‌کنید. مثبت بمانید و به آنها کمک کنید به جای منفی نگری و انتقاد از مشکلات، راه حل ها را ببینند.

مطالعه تحقیقاتی دیگری در سال 2015 نشان داد که سخنرانی و تنبیه، پاسخی معکوس به نمرات بد است. آنچه در واقع کار می کند: تعاملات گرم والدین-کودک و ایجاد محیطی در خانه که یادگیری را پشتیبانی و تشویق می کند می باشد.

بقیه جهان به کودکان این پیام را می دهند که باید عجله کنند و بهتر عمل کنند. دکتر لوتار می‌گوید، هیچ راه فراری وجود ندارد. با توجه به فشار زیادی که بچه‌ها در حال حاضر برای موفقیت با آن مواجه هستند، برای والدین مهم‌تر از همیشه است که بر ارزش‌های خوب تمرکز کنند و فضای امنی را فراهم کنند که بچه‌ها در آن احساس حمایت کنند.

دکتر لوتار می‌گوید: «اگر والدینی هستید که سخت‌کوش هستند، شغل خوبی دارند و درآمد خوبی دارند، کمکی به فشار دادن فرزندتان نمی‌کند. اقدامات شما یک مثال واضح است و لزومی ندارد که دائماً این پیام را تکرار کنید که آنها باید نمرات خوب بگیرند. درعوض، در هنگام بروز مشکل از فرزندان خود حمایت کنید و به آنها اجازه دهید بدانند که باید به بهترین تلاش خود افتخار کنند.

اینکه کودکان چگونه ارزش های والدین خود را درک می کنند، نقش مهمی در رشد بچه ها دارد، به ویژه با نزدیک شدن به دوره نوجوانی. کودکانی که وارد مدرسه راهنمایی می شوند، تغییرات زیادی را تجربه می کنند و متوجه می شوند که چه کسانی هستند و در مورد دنیای اطراف خود چه فکر می کنند. در این دوران انتقال بزرگ، نگرش والدین در مورد موفقیت، نمونه هایی که ارائه می دهند و سبک فرزندپروری آنها می تواند تأثیر زیادی داشته باشد.

هیچ اشکالی ندارد که بچه ها را تشویق کنیم تا بهترین تلاش خود را بکنند. مشکلات زمانی پیش می‌آیند که والدین فشار می‌آورند، انتقاد می‌کنند و این پیام را ارسال می‌کنند که بچه‌ها باید به هر قیمتی برنده شوند، یا اینکه عزت نفس آن‌ها باید از اعتبارات بیرونی (مانند جوایز یا نمرات برتر) به جای روابط مثبت با دیگران باشد. از این روش‌ها برای کمک به موفقیت بچه‌ها استفاده کنید و در عین حال از آنها به روشی سالم و سازنده حمایت کنید.

محققان دانشگاه ایالتی آریزونا تصمیم گرفتند تا بررسی کنند که نگرش والدین چه نقشی بر سلامت روانی و عملکرد تحصیلی بچه ها ایفا می کند. آنها از 506 دانش آموز کلاس ششم از یک جامعه مرفه خواستند که سه چیز برتر را که فکر می کردند والدینشان برایشان می خواهند، از لیست شش گزینه ای رتبه بندی کنند.

سه مورد از ارزش‌ها به موفقیت شخصی مربوط می‌شد، مانند کسب نمرات خوب و داشتن یک شغل موفق در آینده. سه ارزش دیگر مربوط به مهربانی و نجابت نسبت به دیگران بود. آن‌ها سپس این پاسخ‌ها را با عملکرد خوب بچه‌ها در مدرسه مقایسه کردند و به نمرات و گزارش‌های رفتاری نگاه کردند.

بهترین نتایج در میان کودکانی بود که معتقد بودند والدینشان برای مهربانی به اندازه یا بیشتر از دستاوردهای شخصی ارزش قائل هستند.

از سوی دیگر، کودکانی که والدینشان به جای مهربانی با دیگران بر موفقیت‌ها تأکید بیشتری می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که پیامدهای منفی مانند افسردگی، اضطراب، اعتماد به نفس پایین‌تر، مشکلات رفتاری، انتقاد از والدین، مشکلات یادگیری را تجربه کنند.

پیام واضح: هنگامی که والدین بر موفقیت بیشتر از شفقت و نجابت تاکید می کنند، زمینه را برای استرس، افسردگی، اضطراب و نمرات ضعیف تر فراهم می کنند که می تواند از ابتدای کلاس ششم مشاهده شود. Suniya Luthar، دکترا، استاد روانشناسی در دانشگاه ایالتی آریزونا، یکی از نویسندگان این مطالعه، می گوید: «حتی زمانی که تنها یکی از والدین بر عملکرد تحصیلی تأکید می کرد، نمرات ضعیف تر بود<<.